De laatste jaren heeft Crystal Smit een passie ontwikkeld voor impact-gedreven onderwijs. Een passie die ze met enthousiasme deelt met haar studenten en docenten. Smit is universitair docent bij de Erasmus School of Behavioural Sciences, waar haar onderzoek zich richt op het verbeteren van het fysieke en mentale welzijn van kinderen. Smit betrekt de samenleving graag bij haar werk. Deze passie zie je niet alleen terug in haar onderzoek, maar ook in het enthousiasme waarmee zij spreekt over onderwijs. Smit is een ware ambassadeur voor het impact-gedreven onderwijs aan de EUR.
De motivatie
“Onze studenten ontwikkelen tijdens hun projecten zoveel kennis waarmee na de afronding van een opdracht niks wordt gedaan. Die kennis die ligt daar maar te verstoffen, terwijl we echt iets kunnen betekenen voor de samenleving.” Voor Smit is dit de grote motivator in haar werk. “Impact gedreven onderwijs betekent voor mij dat studenten aan het werk gaan met iets wat wij terug kunnen geven aan de samenleving, het liefst samen met de samenleving. Het gaat niet alleen over het aanleren van kennis, maar echt aan de slag gaan. Een brug slaan tussen theorie en praktijk.”
Maar hoe maak je die vertaalslag? In haar werk als onderzoeker doet Smit dit door het schrijven van blogs op sociale media. In haar onderzoek ontwikkelt ze niet alleen interventies voor jongeren, maar ze betrekt hen ook als stakeholders bij het proces: een mooi voorbeeld van co-creatie. Dit wilde Smit samen met haar collega’s ook toepassen op het onderwijs en zo kwam de minor Positive Behaviour Change in the Digital Age drie jaar geleden tot stand.
Het onderwijs
“Het idee was: wij doen als onderzoekers: het betrekken van stakeholders bij het ontwikkelen van interventies, waarom leren we onze studenten dit niet?” Tijdens het eerste jaar van de minor waren er nog geen maatschappelijke partners betrokken, dit veranderde echter al snel. “Ik dacht: wat gaaf dit allemaal [de resultaten, red.], maar nu gaat het in een lade en is het klaar.” Dit terwijl er zo veel meer te halen was uit de oplossingen waar de studenten mee kwamen. “Ik merkte dezelfde gevoelens ook bij de studenten en toen bedacht ik me: ik wil volgend jaar gewoon echte vraagstukken in de minor brengen, zodat de kennis daarna weer gedeeld wordt met de samenleving.”
Tijdens het tweede jaar werkten de studenten voor het eerst samen met maatschappelijke partners aan vraagstukken die echt spelen in de samenleving. Dit bracht nieuwe uitdagingen met zich mee. “Het zijn derdejaars studenten en zij gaan voor het eerst de samenwerking aan met maatschappelijke partners. We merkten dat studenten ook niet wisten hoe ze om moesten gaan met die partners. Ze hadden het er moeilijk mee dat de partner ook een perspectief meebrengt. De studenten moesten dit leren omarmen en kijken hoe om te gaan met de verschillende perspectieven. Ik merkte ook dat studenten nog niet gewend waren aan professioneel handelen of wat ze aan moesten met design thinking of focusgroep sessies. Dit krijgen ze vaak niet mee in hun opleidingen. Terwijl dit juist de vaardigheden zijn die je nodig hebt om effectief samen te werken met een externe partner in een toekomstige baan.”
De e-modules
Voor elk probleem is er een oplossing. Hadden studenten nog geen ervaring met impact gedreven onderwijs of het samenwerken met externe partners? Dan moest daar een oplossing voor komen. Met deze gedachte ontwikkelde Smit de e-modules voor impact gedreven onderwijs. Een toolkit voor studenten om op een interactieve manier kennis te maken met impact gedreven onderwijs en de verwachtingen die daarbij komen kijken.
“We hebben acht losstaande modules ontwikkeld in de vorm van interactieve PDF’s. Stel je voor: een docent wil aan de slag met ethisch handelen in een samenwerking met meerdere partners. Dan kan de docent deze module aan zijn studenten geven zonder ook de andere zeven te gebruiken.” Op deze manier hoopt Smit impact gedreven onderwijs aantrekkelijker en toegankelijker te maken voor haar collega docenten.
De studenten zijn in ieder geval enthousiast, dit is ook terug te zien in hun resultaten. “We hebben in de minor iedere module gekoppeld aan een klassikale opdracht om de studenten stapsgewijs te begeleiden in hun project. Zo hebben we aan het begin van de minor een module over communicatie. Hoe ga je om met maatschappelijke partners? En hoe schrijf je eigenlijk een communicatieplan? De communicatie kwam ook tot uiting toen ze een focusgroep moesten organiseren om prototypes uit te testen. Het protocol wat ze hiervoor hebben gebruikt, hebben zij aangeleerd via zo’n e-module.”
Afgelopen jaar was de eerste keer waarin de e-modules werden gebruikt. “Door de e-modules wisten de studenten goed waar ze mee bezig waren.” Dit straalde ook af op de maatschappelijke partners die hebben aangegeven een volgende keer weer mee te willen doen. “De stakeholders waren super positief over de samenwerking met studenten. Door de e-modules werd het principe van impact gedreven onderwijs ook duidelijker voor de studenten. De student kreeg een actievere rol en dit werkte enorm motiverend. Ze zien dat ze positieve impact kunnen maken, dat ze deze kunnen co-creëren.”
